Форум сайта «Глобус Беларуси»

[GlobusBelarusi]

[Р’59]

[GlobusBelarusi]

:)

[Zmicier]

Файны рэпартаж. Цікавыя мясціны. Добрая мова. Цудоўны аповяд пра М.В. Тарасюка. І нечакана, а ад таго яшчэ больш прыемна, - узгадка пра Г.М. Праневіча, майго хроснага!

[vladzenk]

Калі не памыляюся, то гэта будынак шпіталя

Это бывшая казарма.

[vladzenk]

Ён расказаў, што з 19 па 24 ліпеня (калі я не памыляюся) будзе свята ў царкве. Прыедзе шмат паломнікаў. Расказаў і пра колер царквы: блакітная—у гонар Багародзіцы; жоўтая ці залатая—у гонар Іісуса Хрыста, Святога Духа і Тройцы; зялёная—у гонар святых. Бацюшка паказаў і ўнутранае ўбранства храма. З ім мы прагаварылі з гадзіну. Але ж трэба ехаць.


Да, вчера был в чернавчицкой церкви: вчера туда привезли мощи Сергия Радонежского и др. угодников Божиих. Даже Ушакова (как я понял, именно того, который адмирал)! Причём на постоянное хранение. На следующей неделе по этому поводу будет концерт хора Московской православной Академии и др. мероприятия.

[Анатоль]

vladzenk, вялікі дзякуй! Выправіў сваю памылку. За правапіс таксама прашу прабачэння, бо я надрукаваў і больш гэтага не чытаў. Будзе час перачытаю, выпраўлю. Друкую павольна і часта нажымаю не на патрэбныя кнопкі.

[Анатоль]

Дзень чацвёрты (апошні)
Маршрут: Верашчакі- Краскі- Падароск-Ізабелін-Ваўкавыск (Ваўкавыск-Баранавічы--цягнік)-Ляхавічы
Раніцаю зразумеў, што начаваў у Свіслацкім раёне Гродненскай вобласці. Увечары брахалі сабакі, пазней замоўклі. Ноч прайшла нармальна, я добра выспаўся. Зранку вырашыў, што паеду на Ваўкавыск і ўсё—дамоў (ліміт часу адведзены жонкай выходзіць). Устаў, паеў, сабраўся і выехаў у 7.30.
Свеціць сонейка, і ранішняя прахалода не адчуваецца. Жанчыны едуць на работу. Зварачваю ў бок Лаўрыновіч. Добры асфальт, ехаць весела. Злева заўважаю макушку царквы. Паварачваю ў Падчарнейках і кручу да ўбачанай царквы. Падалося, што яна ў вёсцы, але ж не. Храм знаходзіцца паміж Падчарнейкамі і Задваранамі.




Еду далей. Са Свіслацкага раёна ў Ваўкавыскі раён спускаюся з вялікай горкі, хуткасць на загружаным веласіпедзе пераваліла за 60 км/г.
Вось вёска Краскі. Не ведаю чаму, але мне вельмі хацелася паглядзець гэты маёнтак з паркам. Але ж ці ўдасцца трапіць на тэрыторыю? Заехаў у двор, былі два рабочыя, ну і я ў іх папрасіў дазволу пахадзіць, пафатаграфіраваць. Сказалі, што некалькі хвілін ёсць, але ж скора прыедзе гаспадар. Некалькі маіх фота









img]http://globustut.by/_mu_a__gtb/2668/dsc03752.jpg[/img]



i
m
g]http://globustut.by/_mu_a__gtb/2668/dsc03755.jpg[/img]
]









Як бачна, аб рэканструкцыі гаварыць не прыходзіцца. Ну і я каля палаца


Еду на Падароск. Перад самым носам выехаў трактар з прычэпам, але нават для трактара ў яго хуткасць была вельмі нізкая. Яго тарахценне мне надакучыла, абганяю і хуткасць з 20 км/г. падымаю да 30 км/г. Трактар крыху адстаў, а яго гук вецер адносіць у бок. Хутка ён некуды звярнуў, стала зусім камфортна. Вось і Падароск. Нейкія 20 хвілін язды на веласіпедзе –і зусім іншы маёнтак. Уражвае шчыльнасць дастапомнасцей




Сядзіба абнесена металічным плотам. Можа будуць нешта рабіць з палацам, а можа, каб людзі менш хадзілі, каб каго не пакалечыла. Спачатку плот Чачотаў, а ўнутры металічная канструкцыя.














Сфатаграваваў слімака,


а пасля сябе каля сядзібы


На “беднай” паўратондзе неведама што ляжыць. Мабыць “накрылі” яе ад дажджу.
Пераехаў рэчку


І кірую, да касцёла


Далей еду да Троіцкай царквы




У цэнтры вёскі было нешта накшталт мітынга. Я так зразумеў, старшыня сельсавета і яго намеснік сказалі некалькі слоў, іх сфатаграфавалі для справаздачы святочнага мерапыемства. З дзецьмі было каля 10 чалавек. У мясцовым магазіне я набыў марожанага і не стаў мяшаць праводзіць “урачыстае мерапрыемства”.
Кручу да Верусіно. Ці то сядзібу, ці то бровар відаць з дарогі. Будынак таксама вельмі прыгожы і цікавы.




Невельмі ўдалае рашэнне з лесвіцай, якую вынеслі з будынка, але ж арыгінальнасці не займаць










Гаспадарчая пабудова






Ну і канешне ж я


Пераехаў “буйную” рэчку




Перад самым Ізабеліным на асфальт накідалі шчэбню, такім чынам яго ўзмацніўшы. З-пад колаў аўтамабіляў ляцяць каменьчыкі. Стараюся ўвярнуцца ад іх.
Ізабелін
Пад'ехаў да Петрапаўлаўскага касцёла, які выглядае магутным і масіўным, а таму крыху нязграбным.




І я зазначыў сваю прысутнасць у Ізабеліне


Ізабелін вельмі прыветлівая вёска: усе ад старога да маладога вітаюцца.
Пад’язджаючы да царквы стаіць памятная дошка лётчыку-герою СССР Абрамчуку М.І.


Вось і царква Святога Міхаіла


Спадабаўся вось гэты, дажываючы свой век дом


Яшчэ некалькі горак і я ўязджаю ў Ваўкавыск. На ўскраіне горада, каля аўтабуснага парка знаходзіцца вось такі помнік


Крыху далей, на скрыжаванні помнік лётчыкам


Заехаў на вакзал, хацеў аставіць у камеры захоўвання свае рэчы, але там няма як такавой камеры захоўвання. Давялося катацца па гораду з рукзаком. Пад’ехаў да такога новага храма


Затым да царквы Святога Мікалая


да Петрапаўлаўскага сабора


Да касцёла Святога Вацлава


Я каля храма


Да “дома Баграціёна”




Бюст палкаводцу


І я там быў


Да пажарнага дэпо праз рэчку




Некалькі фота гарадской забудовы












Купіў магніцік, запакаваў веласіпед, уладкаваўся ў цягніку. Еду на Баранавічы. Думаў на гэтым велападарожжа скончылася, але ж не. У Баранавічах білетаў на Гродна-Гомель не было. Дызель бліжэйшы толькі раніцаю. Дастаў веласіпед і кручу на Ляхавічы. Па дарозе сфатаграфаваў Дараўскі касцёл Успення Божай Мацеры




Праехаў Шчару, Ведзьму




Хвілінку пабыў у Ляхавічах (не на вакзале я сядзеў доўга)





І хутчэй на вакзал. Чорная хмара накочвалася ўсё хутчэй і хутчэй. Дажджу мне за паход хапіла –не хочацца больш мокнуць. У Ляхавічах узяў білет на Гродна-Гомель, а ў Баранавічах не было. Усё паход скончаны.
За дзень праехаў 100 км. За чатыры дні –345 км. Паход спадабаўся, быў насычаны на сустрэчы, было шмат славутасцей, была і Белавежская пушча, але больш за ўсё –дажджу. З-за дажджа і грымот не пакатаўся па Пружанах, Івацэвічах, не заехаў у Слабудку, але трапіў неспадзявана ў Ляхавічы. Гэта значыць, што яшчэ трэба пакатацца па гэтых мясцінах. А ў галаве ўжо сядзіць новая пакатушка “На радзіму двух класікаў: Э. Эжэшка і Н. Орды”

[К�НДУС]

Анатоль, дзякуй Вашай жонцы, што адпусцiла! Паў-Беларусi праехалi/

[Анатоль]

Перамір'е было падпісана менавіта ў Скоках, а пасля ўжо быў Брэсцкі мір. Гэта цікава апісаў у кнізе брэсцкі гісторык "Нямцэвічы. Сапраўдныя гісторыі" А. Гладышчук (дзякуй інтэрнэту, бо аўтара і дакладную назву кнігі забыў).
за "сэлфі" вялікі дзякуй, не чуў.

[К�НДУС]

А Вам дзякуй за Скокi :)

[GlobusBelarusi]

[GlobusBelarusi]

Дадаў некаторыя здымкі на "Глобус",
РіР». http://globustut.by/verusino/ ,
http://orda.of.by/.add/gallery.php?volkovysk/kost_kostki&updmonth=2014-07&only=dsc03863.jpg ,
http://orda.of.by/.add/gallery.php?volkovysk/houses&updmonth=2014-07&only=dsc03865.jpg|dsc03871.jpg|dsc03866.jpg|dsc03873.jpg

Дзякуй. Як падпісаць аўтара?

[Анатоль]

Дарога Р-44, з левага боку бровар, а прама за ім метраў каля100 і знаходзіцца. Перад броварам да Р-44, як паказана на карце, я ніякіх будынкаў не бачыў. Нешта так

[GlobusBelarusi]

Дзякуй, дадаў да http://globustut.by/verusino/